28 april kwam ik weer terug uit Uganda. Na bijna 2 jaar zijn de scholen in januari weer opgegaan. De langdurige lockdown heeft een grote impact. Kinderen in de dorpen zaten thuis zonder enige vorm van onderwijs en voor veel ouders was de grootste zorg ‘hoe kom ik aan eten voor mijn gezin’. Veel mensen aten voornamelijk posho and beans (maispap en bonen). Andere leefden van alleen de mango’s als die rijp aan de bomen hingen. Anderen aten dagenlang niets.
De mensen proberen het leven weer op te pakken. Dat valt niet mee. Niet alle kinderen komen terug naar school. Andere ouders sturen ze juist wel, omdat kinderen daar eten krijgen. Maar schoolgeld kunnen velen niet betalen. Wat doe je dan als school? Stuur je de kinderen naar huis, terwijl je weet dat de schoolmaaltijd regelmatig de enige maaltijd van die dag is? Waar koop je als school eten van als de ouders weinig of niets bijdragen? Betaal je van het beetje geld dat binnenkomt de leerkrachten dan maar niet? Maar ook veel leerkrachten zijn niet terug gekomen en als je ze niet betaald is de kans groot dat ze vertrekken naar een school waar de ouders wel geld hebben. Leg je er bij neer dat de kwetsbaren geen school, geen eten hebben? Is er een oplossing? Kunnen wij daarbij helpen? JA! Namelijk door het zoeken naar sponsors voor deze kinderen. Dus bij deze:
Wie wil een kind in Uganda sponsoren, wie helpt een kind aan eten en onderwijs?
Voor 20 euro per maand kan een kind naar school, krijgt de schoolmiddelen die nodig zijn en krijgt dagelijks in ieder geval eten. Maar elk ander bedrag is ook welkom.
Ineke Bloemendaal
Geef een reactie