Tradities

Zoals ik vorige week al schreef, deze week nog over de reis naar het Noorden. Na de trainingen en na het wildpark Kidepo reisden we via Karamoja terug naar Mukono. Een mooi en interessant gebied. Karamoja is het meest traditionele gedeelte van Uganda. De mensen dragen, net als de masai in Kenia, veel kleden. Het is ook een gebied met veel armoede en problemen. Er wordt veel lokaal gestookt bier gedronken, vooral door de mannen. De vaten bier staan al vroeg klaar. Het werk wordt vooral door de vrouwen gedaan. Mannen noemen hun vrouw donkey, ezel, omdat ze sterk zijn en hard werken. Het is heel gewoon dat, wanneer een jongen naar de hand van een meisje vraagt, hij zegt: ‘ik heb gezien dat u een goede ezel heeft, ik wil graag met haar trouwen.’

We bezochten een dorp in de bergen met een prachtig uitzicht op Kenia. De hutten zijn tegen de helling gebouwd. Familie woont bij elkaar en hun hutten zijn omringd door een omheining van takken. In de omheining zit een gat waar je doorheen moet kruipen om binnen te komen. Onder begeleiding van iemand van het dorp waren we welkom en kropen we naar binnen. Een flesje op een paaltje geeft aan waar je internet kunt ontvangen.

Omdat de weg naar Moroto later op de dag niet altijd veilig is sliepen we een nacht in Kaabong. Moroto is de hoofdstad van Karamoja. Hier maakten we een wandeling, onder leiding van een gids. Het belangrijkste voor zijn stam is dat je koeien hebt. Er wonen ook mensen van een ander stam, de Tepeth, maar die waren volgens hem arm. Een vader bood bijvoorbeeld maar 5 jerrycans honing aan als bruidschat, dat zouden toch minstens 20 koeien moeten zijn. Hij vond het ook wel heel fijn dat de Tepeth inmiddels de taal van Karamajong overgenomen hebben. Hij was duidelijk trots dat hij een Karamajong is.

Onderweg waren we weer welkom bij een familie. Er werd een koeienhuid neergelegd voor de gasten.

We hebben veel gezien en gehoord hoe de mensen leven en denken. Interessant en confronterend. Het voelt soms best ongemakkelijk om daar als rijke blanke te zien hoe deze mensen leven, maar we hebben ook ervaren dat we welkom waren.

We hebben heel wat kilometers afgelegd, over verharde en onverharde wegen (volgens onze chauffeur ‘gratis massage’). We hebben er van genoten!

Groeten uit Uganda, de laatste keer van Claudia want die vliegt vanavond weer terug naar Nederland, en van Ineke